Au Petit Lorrain

De geschiedenis van Leerwijzer – Au Petit Lorrain

1983 – Start van Au petit Lorrain

In 1983 kregen Koen Ringoot, psycholoog, en Ann Jansseune, verpleegster, de kans om in Middelkerke een privé-schooltje over te nemen met de naam Au Petit Lorrain… het begin van een verhaal van ondernemerschap in eigenzinnig hoogkwalitatief onderwijs. Koen was al enkele jaren ontevreden dat hij als jonge psycholoog voor jongeren met motivatie- en leerproblemen niet kon betekenen wat hij nodig achtte. Volgens hem was er immers een grondige mentaliteitswijziging nodig in het onderwijs, waar de nadruk teveel lag op de beperkingen en moeilijkheden van leerlingen, in plaats van op hun talenten en mogelijkheden.

Vol van idealisme besloot hij dan ook het logge bureaucratische onderwijssysteem achter zich te laten en zijn eigen weg te gaan. Zo rijpte het idee om een eigen onafhankelijke school op te richten met een eigenzinnige pedagogie. Zijn echtgenote volgde hem in de ambitie om zelf de koe bij de horens te vatten. Door een gelukkig toeval kwam het kleine privéschooltje Au Petit Lorrain in Middelkerke te koop wegens de hoge leeftijd van de eigenares, Mme Allard de Bihl.

Meer over Leerwijzer

Wat is leerwijzer

Waarom leerwijzer

Pijlers van leerwijzer

 Au Petit Lorrain

Dat zeggen ze over ons

1984

Met zeven leerlingen werd tweetalig van start gegaan op 1 januari 1984. In twee burgerhuizen in Middelkerke werden twee kleine klasjes en een internaat geïnstalleerd. Ook de drie kinderen van Koen en Ann (Soetkin, Klaas en Willem) werden er geboren. Geleidelijk groeide het schooltje en huis na huis werd bijgehuurd om aan de stijgende vraag te kunnen blijven voldoen. Intussen werd het lager onderwijs immers uitgebreid met de eerste graad van het secundair onderwijs.

De Franstalige afdeling werd gesloten. Het doelpubliek bleef echter steeds hetzelfde: normaal begaafde jongeren met een leer- of motivatieprobleem. Al snel groeide de school uit zijn voegen en moest er uitgekeken worden naar een grotere behuizing.

1993

Die nieuwe locatie werd gevonden in Oostduinkerke: het voormalige sanatorium “Pays de Charleroi”, eigendom van Les Femmes Prevoyantes Socialistes van de Borinage. Plaats genoeg voor heel wat meer leerlingen, waardoor er voldoende ruimte was voor een bestendige groei van het onderwijsbedrijf. Met deze verhuis en de bijhorende ontwikkelingsmogelijkheden werd het bedrijf getransformeerd naar een VZW-structuur. Daardoor kon de eerste graad na grondige doorlichting immers erkend worden door toenmalig minister van onderwijs Luc Vanden Bossche.

1995

Het onderwijslandschap in Vlaanderen veranderde doorheen de jaren ’90 onder politieke impuls. Het zorgde ervoor dat de vraag naar begeleiding van adolescenten mét diplomamogelijkheid groter en groter werd. En dus werd de werking aan deze leeftijdsgroep aangepast.

Het leidde er in 1995 toe dat ook leerlingen van de tweede en derde graad op de school voorbereid konden worden voor examens aan de toenmalige ‘middenjury’ (nu examencommissie) van de Vlaamse Gemeenschap. Vandaag is dit de grootste afdeling.

1998 – Au Petit Lorrain wordt Leerwijzer

In de loop van de volgende jaren werden heel wat verbouwingen gedaan om een moderne infrastructuur uit te bouwen. Ook de Franstalige naam (tot vandaag nog steeds de naam van de VZW) werd veranderd naar “Leerwijzer” in 1998.

2003 – een tweede campus in Brasschaat

Enkele initiatieven zagen het daglicht: het belangrijkste was wellicht de tweede campus in Brasschaat, eerst voor secundair, later ook voor lager onderwijs. Vooral die eerste was zeer succesvol. Door de toenemende onbereikbaarheid van Oost-Antwerpen werden deze initiatieven in 2013 echter weer afgebouwd. Tegelijk werd meteen een studiecoaching-initiatief opgestart in het centrum van Antwerpen. Ook dit werd op zijn beurt gestopt in 2017.

2017 – Leerwijzer wordt een familiebedrijf

Tegen die tijd werd Leerwijzer een familiebedrijf. Alle kinderen van de tweede generatie (Soetkin, Klaas en Willem) waren intussen ingestapt in verschillende functies en doorgegroeid tot het management en bestuur van het bedrijf. Zo blijven het familiale karakter en onze eigenzinnige pedagogie ingebakken in de identiteit van ons bedrijf. Zij blijven de vaste missie in onze langetermijnvisie. Dat vormt de basis voor een modern beleid, dat meer en meer wordt uitgetekend door deze volgende generatie.